Friday, October 17, 2008

ေခါင္းတုိက္ျခင္း

ႏုိင္ငံေက်ာ္ကာတြန္းဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ေအာ္ပီက်ယ္က ဒီလိုေလးေျပာတာၾကားဖူးတယ္...။


“ကာတြန္းဆရာေတြက ဘာနဲ႔တူသလဲဆုိေတာ့..ေကာ္နာကန္တဲ့သူေတြနဲ႔တူတယ္တဲ့.... ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ကန္တင္ေပးလိုက္တာပဲတဲ႔...ခင္ဗ်ားတို႔ကုိ အားထုတ္မႈလုပ္ပီး ေခါင္းတိုက္သြင္းပါမွ ဂုိး၀င္ႏုိင္မယ္တယ္...”




ဒီစကားေလးကုိၾကားရေတာ့ နဲနဲေလး ဆက္ပီးေတြးၾကည့္မိတယ္...။




ေဘာလံုးပြဲတစ္ပြဲမွာ အႏုိင္ရဖုိ႔ ဂိုးသြင္းျခင္းဟာလည္း အေရးပါတယ္။ ဂုိးသြင္းႏုိင္ဖို႔အတြက္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကိဳးစားၾကတယ္..။ ဒီလုိႀကိဳးစားမႈေတြထဲကမွ ေကာ္နာေဘာေတြကုိ ေခါင္းတုိက္ျခင္းဆုိတာေလးကုိ သြားေတြ႕တယ္။ ေခါင္းတိုက္ဖို႔အတြက္ဆုိရင္ ကစားသမားတုိင္းမွာ အခြင့္အေရးရွိတယ္။ ေရွ႕တန္းမွ အလယ္တန္းမွ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္တန္းကလည္း တက္ၿပီးေခါင္းတိုက္ၾကတယ္။ တခါတေလ ဂိုးသမားေတာင္ တက္ပီး ေခါင္းတိုက္တာေတြ႕ရတယ္။


ေခါင္းတုိက္ဖုိ႔ဆုိရင္ေတာ့ အနည္းဆံုးေတာ့ အရပ္ျမင့္ဖုိ႔လိုမယ္။ ေနရာယူတတ္ရမယ္။ ျမင့္ျမင့္ခုန္ႏုိင္ရမယ္။ ေခါင္းတုိက္တတ္ရမယ္။ ေဘာလံုးလမ္းေၾကာင္းကုိ မွန္းႏုိင္ရမယ္။ ကုိယ့္ကုိ ကာထားတဲ့လူေတြကို တြန္းတုိက္ပီး ကုိယ့္အတြက္ေနရာေလးတစ္ခု ဖန္တီးယူႏုိင္ရမယ္။




ဒီလိုေလးပဲေလ....။


ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘ၀မွာလည္း ဒီလုိမ်ဳိးေခါင္းတုိက္တတ္ဖုိ႔အေရးႀကီးတယ္။ ဒီလိုဗ်ာ...။ ေနရာတုိင္းကေန သင္ခန္းစာယူၿပီး ကုိယ္ေအာင္ျမင္မႈအတြက္ အားစုိက္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရမယ္။ ေလာကမွာ အခြင့္အေရးေတြ...သင္ခန္းစာေတြ...အသိပညာေတြဟာ ေနရာတုိင္းက ၀ဲပ်ံၿပီး ကုိယ္ဆီေရာက္လာမယ္..။ အဲဒီအေပၚမွာ ကုိယ္က ရေအာင္ယူႏုိင္ရမယ္..။ အသိေလးတစ္ခ်က္ အလက္မွာ ဖမ္းဆုပ္ႏုိင္ရမယ္။ ဒီလုိရႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ေတာ့ ကုိယ္မွာ စိတ္အခံျမင့္ေနရမယ္။ စိတ္ကုိ ဖြင့္ထားႏုိင္ရမယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ အေကာင္းဖက္က ျမင္ႏုိင္ရမယ္။ ကုိယ့္အတြက္ ဘာအက်ဳိးရွိမလဲဆုိတာကုိ သင္ယူႏုိင္ရမယ္။ ပီးေတာ့မွာ ဒီအေပၚအေျခခံပီး ဘယ္လုိျပန္အသံုးခ်မလဲ။ ဆင္ျခင္စဥ္းစားႏုိင္ရမယ္။ ပီးေတာ့ ဒီအသိေလးက ကုိယ့္ကုိ ဘာေတြေျပာေနပီလဲ...။


ဘာလို႔ဆိုေတာ့...တခ်ဳိ႕ေသာ ေသးေသးမႊားမႊားအေၾကာင္းအရာေလးေတြက ကမၻာႀကီးကုိေတာင္ ေျပာင္းလဲသြားေစႏုိင္တယ္ေလ...။


ပန္းသီးေလး သူ႔ဟာသူ ေၾကြက်တာကေန “နယူတန္” က ဆြဲငင္အားရွိတယ္ဆုိတာကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္။

ေရေႏြးအိုးဆူလို႔ အဖံုးေလးၾကြလာတာကေန ”ဂ်ိမ္း၀ပ္”က ေရေႏြးေငြ႕စြမ္းအားကုိေတြ႕ရွိခဲ့တယ္ေလ။


ဒီလုိပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေန႔စဥ္ လိုင္းကားတုိးစီးရျခင္းကေနေရာ သင္ခန္းစာေတြ မယူႏုိင္ဘူးလား။ သေဘာတခုေျပာရရင္.... လုိင္းကားေပၚမွာ ဒီအတုိင္းႀကီး တင္းၿပီးရပ္ေနသမွ်ေတာ့ ကုိယ့္မွာ ပင္ပန္းတယ္။ သူမ်ားလည္း အက်ဳိးမရွိဘူး။ ကုိယ္က အလုိက္သင့္ေလး ဟေပးရင္ ေနရေလးခ်ိန္းေပးမယ္ဆုိရင္ အဆင္ေျပမယ္ဗ်ာ။ ဒီလိုပဲ.... ဘ၀မွာလည္း ငါသိတာပဲ အမွန္ဆုိပီး မာနႀကီးေနမယ္ဆုိရင္... အဆင္မေျပဘူးေလ။ အဲဒီလူ တေန႔က်ဆံုးမွာပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္ကုိၾကည့္လိုက္...။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒါေလးေတာ့ သိဖုိ႔လိုအပ္ေနပီရင္ သိေအာင္လုပ္လိုက္။ ငါသိထားကေတာ့ ဘာေတြ ျဖည့္ဖုိ႔လိုပီလည္း။ ဒီလိုေလးေတြ စဥ္းစားဆင္ျခင္သံုးသပ္ရင္

"Step Up 2 The Streets" ဒီကားေလးလည္း ၾကည့္ေကာင္းမွာ...

ဟုိးဟုိး....ဗြီဒီယုိေလးေတြ တင္းလို႔ရပီ....ဒီကားေတြ ၾကည့္ခ်င္ေနတာ..