ပူလို႔မရတဲ့ အပူ
တစ္ခါသားေပါ့....။
Taxi သမားတစ္ေယာက္.....။
ဒီလုိပဲ Taxi ေလွ်ာက္ေမာင္းရင္း...ေအာ္ဒါေလး တစ္ခုရတယ္....။
ယုဇနဘက္တဲ့....။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကေလးသံုးေယာက္နဲ႔.....။
အိုေက....ေပါ့။
ကေလးသံုးေယာက္က ေနာက္မွာထုိင္ၿပီး အဲဒီလူကေတာ့...ေရွ႕မွာထုိင္တယ္....။
ေမာင္းရင္း...ေမာင္းရင္း....ယုဇနဘက္ေရာက္လာပါေရာ....။
အဲ...အဲဒီမွာ လူျပတ္တဲ့ေနရာလည္းေရာက္ေရာ.....
ေမာင္ရင္....အသက္မေသခ်င္ရင္ ဒီေန႔ေမာင္းလို႔ရသမွ် အကုန္ထုတ္...ဆုိၿပီး
ခါးကုိ ဓါးေထာက္ၿပီး ဓါးျမတုိက္ပါေလေရာ.....။
အား....Taxi သမားလည္း သြားၿပီေပါ့....ငါေတာ့ ခံရၿပီေပါ့....
ဟင္း...ဒင္းတို႔သြားလို႔ကေတာ့...ရဲကုိတုိင္ကုိ တုိင္မယ္ေပါ့.....။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့....ရွိသမွ်ေလး...ေပးလိုက္ရတာေပါ့....။
အဲ...အဲဒီမွာ အဲဒီလူက ပုိက္ဆံလဲရေရာ.....
ကဲ...ကေလးေတြေရ....မင္းတုိ႔ေက်းဇူးရွင္ႀကီးကုိ ကန္ေတာ့ၾကတဲ့....။
ကေလးသံုးေယာက္ကလည္း ကားေပၚကဆင္းၿပီး ကန္ေတာ့ၾကတယ္....။
ၿပီးေတာ့...ထြက္သြားပါေလေရာ....။
စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ...တကယ့္ကုိ အူလည္လည္ႀကီး....။
၀မ္းနည္းရမွာလား...၀မ္းသာရမလား...ဆုိသလိုကို ျဖစ္ေနပါၿပီေကာလား....။
Tuesday, August 21, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
လူႀကီးလုပ္သူရဲ႕ ပိုက္ဆံရွာပံုကို ကေလးေတြ အတုျမင္ အတတ္သင္ၿပီး လမ္းမွား ေရာက္မွာကိုပဲ စိုးရိမ္မိပါတယ္။ အဓိက စား၀တ္ေနေရး ျပသနာ မေျပလည္လို႕ပါ။ ဒီ၀ဋ္ေတြကေန ဘယ္ေတာ့ ကၽြတ္ၾကမွာလဲ။ ေသမွ ကၽြတ္မယ္လို႕ေတာ့ မေျပာၾကပါနဲ႕ ခင္ဗ်ာ။
Post a Comment