ျပန္မလိုခ်င္နဲ႔.....

တခါတေလက်ေတာ့....ဘ၀မွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြက လူကို ပူေလာင္ေစတယ္...
တခုခုလုပ္ေပးလိုက္ရရင္ တခုခုေတာ့ ျပန္လုိခ်င္မိတယ္....
ျပန္မရတဲ့အခါ ရင္ထဲမွာ ခံစားရတယ္...
ေစတနာနဲ႔လုပ္ေပးခဲ့ရင္လည္း ေစတနာေလးကို ျပန္ၿပီး အသိအမွတ္ျပဳတာေလးေတာ့ ခံခ်င္တယ္...
လွဴတယ္...တန္းတယ္ဆုိရင္လည္း ဒီလိုပဲ...
ကုိယ္လွဴတာေလး ဘယ္လိုအဖတ္တင္သလဲ...ဒါေလးကုိ ၾကည့္ၿပီးၾကည္ႏူးခ်င္တယ္...
တကယ္ဆုိရင္ေပါ့ေနာ္...
လွဴခဲ့ရင္လည္း ကုိယ့္ကုိယ္တုိင္က စိတ္ႏွလံုးပါစြာ လွဴတန္းလိုက္ပါ...
ျပန္မလိုခ်င္နဲ႔ေတာ့...
ျပန္လိုခ်င္ခဲ႔တဲ့အခါ မျဖစ္ခဲ့ရင္ စိတ္က ေစတနာေလွ်ာ့သြားတက္တယ္...
ဒီလိုပဲ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါမွာလည္း...ေစတနာပါစြာ...စိတ္ပါစြာသာ လုပ္လိုက္ပါ...
လုပ္စရာရွိတာေတြကုိသာ စိတ္ပါလက္ပါလုပ္လိုက္....
အသိအမွတ္ ျပဳျပဳ...မျပဳျပဳ...အေကာင္းဆံုးသာလုပ္ေပးလိုက္ပါ...
ဒါဆုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သိတယ္ေလ...
ငါအေကာင္းဆံုးလုပ္ေပးလိုက္တယ္....သူေကာင္းသြားတာ ေတြ႕ရင္ ကုိယ္ေက်နပ္တယ္...
ဒါကမွ တကယ့္ပီတိေလ...
ဒီၾကားထဲကမွ ကုိယ့္ကုိ အသိအမွတ္ျပဳတယ္...ခ်ီးက်ဴးတယ္ဆုိရင္ အတုိင္းထက္အလြန္ေပါ့...
ခ်ီးက်ဴးခံခ်င္လို႔ လုပ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ပဲ....
လုပ္တာေကာင္းလို႔ ခ်ီးက်ဴးတာမ်ဳိးေလး ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကမယ္ေလ...
မေကာင္းဘူးလား...