ဘ၀ဆိုတာ....

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး....။
တခါတေလ စဥ္းစားမိတယ္...။
ဘ၀ဆိုတာ...ကားစီးျခင္းပဲလားလို႔ေပါ့...။
ဘာျဖစ္လဲဆုိေတာ့....
ေန႔စဥ္ပဲ ရုံးသြားရုံးျပန္ ကားစီးၾကရတယ္ေလ...။
ဒီအခါၾကေတာ့ ေရြးခ်ယ္မႈေတြက စလာရၿပီ...။
AirConBus စီးမလား....။
ဒီကားစီးရင္ ေဘးကင္းေပမယ့္ မြန္းက်ပ္မယ္...။
ကားေသးေလးေတြ စီးမလား....။
ဒါဆုိ ျမန္ေပမယ့္ တြယ္စီးရမယ္....။
ေနရာရခ်င္ရင္ ပတ္စီးမလား...။
အခ်ိန္ေလးေပးရေပမယ့္ ေနရာေတာ့ရမယ္ေပါ့...။
ဒီထက္မက ျမန္ခ်င္ရင္ေတာ့...Taxi ငွားစီးေပါ့ဗ်ာ...။

ဒါေလးကို တဖက္ကလွည့္ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့...
ဒီလိုေလးသြားေတြ႕တယ္...။
တခ်ဳိ႕ေသာ အလုပ္ေတြက AirConBus စီးသလိုပဲ
လြယ္လြယ္ရမယ့္ ေဘးကင္းမယ္...
ဒါေပမယ့္ လခနည္းၿပီးေတာ့ မြန္းက်ပ္မႈေတြခံစားရမယ္...။

တခ်ဳိ႕အလုပ္ၾကေတာ့ ကားေလးေတြ စီးရသလိုပဲ
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ခရီးေရာက္ေပမယ့္
စြန္႔စားရတယ္....အားထုတ္ရတယ္...
နဲနဲေတာ့ ရင္းႏွီးမႈက မ်ားတယ္ေလ...။

တခ်ဳိ႕အလုပ္ေတြၾကေတာ့ ကားပတ္စီးရသလိုပဲ
နဲနဲအနစ္နာခံရတာေပါ့...
ေနရာေလးတစ္ခုရဖုိ႔ကို အခ်ိန္ေပးရမယ္...ေငြေပးရမယ္...။

တခ်ဳိ႕အလုပ္ေတြၾကေတာ့ taxi ငွားစီးရသလုိပဲ
သက္ေတာင့္သက္သာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ကုိ ခရီးေရာက္တာ...။
အရင္းအႏီွးကေတာ့ မ်ားတာေပါ့ဗ်ာ...။

အိုေက...
ဒီလုိဒီလိုေလးေတြးမိေတာ့....
ငါတို႔ေကာ ဘ၀ကုိ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျဖတ္သန္းမလဲလို႔ေပါ့ဗ်ာ....။
ေတြးမိတာေလးေတြပါ...။

ျဖစ္ခ်င္တာလုပ္ၾကရေအာင္.....

ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး....။

စကားလံုးေလးအခ်ဳိ႕ကို စဥ္းစားေနမိတယ္....
ဘာတဲ့...
“ေလာကမွာ...ျဖစ္ခ်င္တာထက္...ျဖစ္သင့္တာကုိ...လုပ္ရမယ္...တဲ့”
နဲနဲေတာ့ မွားသလားေပါ့...။

ဘာလို႔လဲဆုိေတာ့...
လူရယ္လို႔ျဖစ္လာရင္...ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ရည္မွန္းခ်က္ရယ္ရွိရမွာေပါ့....။
အဲဒီလို ျဖစ္ခ်င္တဲ့အိပ္မက္ေတြဆီ...ျဖစ္ေအာင္ကုိ သြားရတာက...ဘ၀ရဲ႕အႏွစ္သာရပဲေလ...။
ဟုတ္တယ္ဟုတ္....။

ဒါကုိမွ ဒါႀကီးက မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူးကြာ..။
ျဖစ္သင့္တာ...ျဖစ္ႏုိင္တာပဲလုပ္ရေအာင္ဆုိတာ...
နဲနဲမ်ား သူရဲေဘာေၾကာင္ေနမလားေပါ့....။

ငယ္ငယ္ထဲက သြန္သင္မႈေတြထဲမွာကို ဒီလိုမ်ဳိးႀကီးသြန္သင္လာတာဆုိေတာ့...
ဘ၀မွာ စြန္႔စားဖုိ႔ကုိ စိုးရြံ႕ေနၾကတယ္...။
ျဖစ္တာမျဖစ္ရင္...ျဖစ္ေနတဲ့ဘ၀မွာပဲ စီးေမ်ာေနၾကတယ္....။

ေလာကမွာၾကည့္လိုက္ရင္....
ေအာင္ျမင္သူတုိင္းဟာ....
ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တာကုိပဲ တစိုက္မက္မက္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကတယ္...။
ဘယ္လုိအခက္အခဲေတြကမွ သူတို႔ကုိ မတားဆီးႏုိင္ဘူး...။
ျဖစ္ခ်င္တာကုိေတြကုိ တမ္းတမ္းမက္မက္ ခုံမင္စြာ လုပ္ကုိင္ၾကရင္းနဲ႔မွကုိ
ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရခဲ့ၾကတာပဲ...။
ဟုတ္တယ္ဟုတ္...။

ကဲ..ဒီလိုဆုိေတာ့....
”ဘ၀မွ ျဖစ္သင့္တာေတြထက္ ... ျဖစ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ၾကရေအာင္...”။

ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ ေစြးေစြးနီတဲ့ ရင္ခုန္ျခင္းေတြ......

ဒီမွာၾကည့္လိုက္စမ္း....

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတစ္ခုနဲ႔ အေရာင္လက္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြ....
ဒိတ္ဒိတ္ခုန္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားေတြ...
တမ္းမက္စြာ ေအာ္ဟစ္အားေပးပို႔ အသင့္ျပင္ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြ...
........
........
ဒါေတြအားလံုးဟာ....

အစိမ္းေရာင္ျမက္ခင္းေလးေပၚမွာ လူးလြန္႔ပ်ံသန္းေနတဲ့
ိလံုး၀န္း၀န္းေလးေပၚ အတိမ္းအႏြဲ႕မွာ သက္၀င္လို႔ေပါ့....

ပရိသတ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာရဲ႕ အေရွ႕မွာ
တုိက္ပြဲ၀င္ေနၾကတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြလို
ငါတုိ႔ရင္ဘတ္ထဲက ႀကိဳးၾကာေတြေလ....

ငါတို႔ေတြကေကာ....
ဘ၀မွာ...ဘယ္သူေတြအတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္ေနလဲ....

ေန႔စဥ္ဘ၀မွာ တုိက္ပြဲေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရင္း....
အခါခါလဲက်သလို...
အခါခါျပန္ထရခ်ိန္ေတြလဲ မနဲေတာ့ပါဘူး....

ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္တုိင္းတာတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ပဲ....တုိက္ပြဲ၀င္ၾကရတာပါ....

တခါတေလ... မြန္းက်ပ္မႈေတြထဲ လဲက်ေသဆံုးလိုက္ခ်င္ခဲ့တယ္....
တခါတေလ... ၀ုန္းဒုိင္းၾကဲပီး ေပါက္ကြဲပစ္ခ်င္လိုက္တယ္...
တခါတေလ... တိတ္တဆိတ္ ငုိေၾကြးပစ္လိုက္ခ်င္တယ္....
တခါတေလ... အေ၀းႀကီးကုိ ထြက္ေျပးသြားခ်င္တယ္....

ဒါေပမယ့္လည္း....
ကုိယ့္အိပ္မက္ေတြဆီ အေရာက္လွမ္းဖုိ႔.....
ဒဏ္ရာေတြကို ထမ္းပုိးရင္း ဆက္ေလွ်ာက္ရတာပါပဲ....

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ ပြင့္တဲ့ပန္းတုိင္းဟာလည္း...
ေအာင္ျမင္မႈေတြနဲ႔ပဲ...ေမႊးပ်ံ႕ရမွာေပါ့....

ဒီလိုပဲေလ....
တို႔ရဲ႕ႀကိဳးၾကာနီေတြလဲ....
အိမ္ကြင္းမွာေတာင္ ရႈံးပြဲေတြ ႀကံဳ....
တန္းစီဇယားမွာ ေအာက္ကုိ က်သြားခဲ့ေပမယ့္....
သူရဲေကာင္းတို႔ရဲ႕ ရဲရင့္စိတ္ထားေတြနဲ႔ပဲ....
ေအာင္ျမင္မႈေတြကုိ တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတယ္....

ကဲ....အခုေတာ့လည္း ခ်န္ပီယံတုိ႔ရဲ႕ေကာင္းကင္မွာ တြန္ၾကဴးေနတဲ့ႀကိဳးၾကာသံေတြဟာ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲလဲ ေစြးေစြးနီခဲ့ေပါ့....