စံ-ဇာဏီဘုိက ......
ကၽြန္ေတာ္က အိမ္ေထာင္ဘက္ေရြးခ်ယ္ရာမွာ အခ်က္ (၃) ခ်က္နဲ႔ တုိင္းတယ္၊
(၁) sincere သူက ကုိယ့္ကုိ ပကတိ ရုိးသားျဖဴစင္စြာ ဆက္ဆံရဲ႕လားဆုိတာ ၾကည့္တယ္။
(၂) သူဟာ ကုိယ့္အေပၚမွာ sympathy ျဖစ္ရဲ႕လား၊ မွ်ေ၀ခံစားႏိုင္ရဲ႕လား။
(၃) Support ျဖစ္ရဲ႕လားေပါ့။ support ဆုိတာ ေငြေၾကးအကူအညီမဟုတ္ဘူး။ body and mind ကို support လုပ္ႏုိင္ရဲ႕လားေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ေနမေကာင္းရင္ သူေဘးက ျပဳစုမယ္။ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ဓါတ္က်ေနရင္ ေဘးက အားေပးမယ္..ဆုိတာမ်ဳိးေပါ့။
တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ အဲဒီ (၃) မ်ဳိး အျပန္အလွန္ေပးႏုိင္မွ love လို႔ေခၚမယ္..။
ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အဓိကရန္သူက...ကၽြန္ေတာ့္အတြင္းစိတ္ထဲက အပ်င္းပဲ။
အဲဒီလို ကၽြန္ေတာ့္ကုိယ္ကၽြန္ေတာ္ သိေနတဲ့အတြက္ အပ်င္းကုိ ၀ီရိယနဲ႔ ထိန္းရတယ္။ ၀ီရီယနဲ႔ တုိက္ခုိင္းရတယ္...၊
ကၽြန္ေတာ္ မနက္သံုးနာရီမွာ ႏႈိးစက္ေပးထားတယ္။ ပထမႏႈိးစက္ျမည္တဲ့အခ်ိန္မွ မထျဖစ္ရင္ သံုးမိနစ္ပဲ ျခားမယ္....ဒုတိယႏႈိးစက္က ျမည္လာလိမ့္မယ္...ဒါမွမထရင္...“ရွင္မထေသးဘူးလား၊ နားၿငီးလွၿပီ”ဆုိတဲ့ တတိယနဲ႔ ေနာက္ဆံုးႏႈိးစက္ ျမည္လာေရာ...။ ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေန႔စဥ္အိပ္ရာထနည္းပဲ။ အိပ္ရာက ႏုိးတာနဲ႔ အလုပ္စလုပ္ၿပီ...။
ကုိယ့္လမ္းကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္ ရုိးရုိးသားသားေလွ်ာက္......
ပြင့္ေနတဲ့တံခါးေတြထဲက ကုိယ္၀င္ရမယ့္တံခါးကုိ ေရြးခ်ယ္ႏုိင္ဖုိ႔ႀကိဳးစား....
လဲေနရင္ျပန္ထ...မွားေနရင္ ျပန္ျပင္....
ဘာေၾကာင့္ လဲသလဲ...မွားသလဲ...သင္ခန္းစာယူ...
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန...
စိတ္ညစ္တယ္ဆုိၿပီး အခ်ိန္မျဖဳန္းနဲ႔....
ဒါဆုိရင္ ေအာင္ျမင္ေပ်ာ္ရႊင္ေသာ ဘ၀ကုိ ပုိင္ဆုိင္ဖုိ႔.. ရာခိုင္ႏႈန္းတစ္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေသခ်ာၿပီ....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment