Friday, May 23, 2008

မေလးရွားသြား...ေတာလား

မေလးရွားသြားရမယ္ဆုိေတာ့....
ရင္ေတာ့ခုန္သား....
တခါမွလည္း မေရာက္ဖူးဘူး....
တေယာက္တည္းသြားရမွာ...
ဘုရားေက်ာင္းကေတာ့ စီစဥ္ေပးပါတယ္...
ဟုိမွာ ေနဖုိ႔စားဖုိ႔.....
အဲ...သြားရမယ္ညေနက်ေတာ့...
မေလးရွားဗီဇာသြားယူတယ္....
ၾကာလိုက္တာ....
ရထားက ၉နာရီထြက္မွာ....ဗီဇာက ၈း၃၀ ေက်ာ္ေက်ာ္မွေရာက္တယ္...
ဘူတာကုိ လိုက္ေတာ့ ကုိယ္လည္း ဘူတာေရာက္...ရထားကလည္း ဘူေဘာ္ေအာ္ပီး ထြက္သြားေရာ...
ဒါနဲ႔ ကားဂိတ္ကုိ ေျပးရျပန္ေရာ...
ဟုိေရာက္ေတာ့ တန္းစီတဲ့လူေတြက အရွည္ႀကီးရယ္....
မျဖစ္ဘူး...တက္စီနဲ႔ ေျပးရမယ္...တက္စီကလည္း ရွားပီး သြားမယ္လူကမ်ားေနတယ္...
တက္စီစတန္း မွာ ေစာင့္တယ္...ဒီမွာက တက္စီငွားတာေတာင္ စတန္းနဲ႔ဘာနဲ႔... တန္းစီပဲ...
တဖက္ကလည္း ဘုရားေက်ာင္းက လူေတြဆီဆက္ေတာ့
သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က သ႔ူမွာ မေလးဗီဇာရွိေသးတယ္...သူလိုက္ပို႔မယ္တဲ့...
သူကလည္း ေလဆိပ္ဘက္ကေန သူအိမ္ကုိ ပက္စပုိ႔စာအုပ္ျပန္ယူ....
ပီးေတာ့ ခ်က္ပြဳိင့္ကုိ ေျပး...ဟုိကေနေစာင့္ေန....
ကုိယ္ကလည္း ဒီမွာ တက္စီက ၾကာေနေတာ့ အြန္ေကာေခၚလိုက္တယ္...
အြန္ေကာ ဆုိတာ တက္စီကုိ ဖုန္းဆက္ေခၚတာ.... ပုိက္ဆံေတာ့ ပိုေပးရတာေပါ့ဗ်ာ....
တက္စီရေတာ့...ခ်က္ပြဳိင့္ကို တန္းေျပး...သူငယ္ခ်င္းကလည္းေစာင့္ေန...
အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့...၁၀း၃၀ ေနပီ....
ဗီဇာကလည္း ေနာက္ဆံုးရက္ျဖစ္ေနပီေလ...အခ်ိန္ကုိ လုေနရတယ္...
အဲ... immagration က်ေတာ့မယ္ .... အရစ္ခံရပါေလေရာ...
သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ အေရွ႕က သြားႏွင့္ပီ.... ဟုိဘက္ထိပ္ကေန ေစာင့္ေနတာေပါ့...
ကၽြန္ေတာ္မွာေတာ့ ႐ုံးခန္းထဲ၀င္ပီး officer နဲ႔၀င္ေတြ႕ရတယ္...
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ duty change တဲ့အခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္...
မေလးဘက္ကုိ ေပးမ၀င္ေတာ့ဘူးလုပ္ေနတာ...သူငယ္ခ်င္းကုိ လွမ္းေခၚပီး ေျပာခိုင္းေတာ့မွ ဗီဇာရတယ္...
ဒါနဲ႔ မေလးဘက္ကို ကားငွားပီးေျပးရပါေလေရာ....
ဟုိေရာက္ေတာ့ ကားတစ္စီးကထြက္ခါနီးပီ...
သူတို႔လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔မထူးဘူး...ကားဆုိက္တယ္ဆုိတာနဲ႔ လူက ေျပးလာပီး လက္မွတ္ေရာင္းေတာ့တာပဲ...
ဒါနဲ႔ ကားေပၚအျမန္တက္.... နာရီက ၁၂း၃၀ ေနပီ...
သူငယ္ခ်င္းကလည္း ျပန္ေျပးသြားေတာ့တယ္...သူလည္း အလုပ္တက္ရမွာကုိး...
ဒါနဲ႔ပဲ ကားေပၚမွာ ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔လန္႔နဲ႔ပဲ စီးသြားလိုက္တာ ဟိုေရာက္ေကာ ဆုိပါေတာ့...
ကားရပ္ေတာ့ ခပ္တည္တည္ဆင္းပီး ဖုန္းဆက္ဖို႔ လိုက္ရွာတယ္...
အေၾကြေစ့ဖုန္းတုိင္ေလးေတြ႕ေတာ့ ဖုန္းလွမ္းဆက္တယ္...ဟုိဘက္က မကိုင္ဘူး...
နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၄း၃၀ ပဲရွိေသးတာ....
ဒါနဲ႔ အေအးဘူးေလး ၀ယ္ေသာက္ပီး ထပ္ဆပ္ေတာ့ ဟုိဘက္က လာေခၚတယ္....
အင္း....အလံုးတစ္လံုးေတာ့က်သြားပီ....
လာေခၚတဲ့ ဖားထီကလည္း သေဘာေကာင္းပါတယ္....
သူက မနက္ ၇း၀၀ နာရီဆီ အလုပ္သြားပီ...ညဆို ၆ နာရီေလာက္မွ ျပန္လာတာ...
သူက ေျပာတယ္...ဒီမွာေသာ့...အခုမင္းက အိမ္ရွင္ျဖစ္သြားပီ...
မင္းဟာမင္းရွာစား...ေတြ႕တာခ်က္ပီးစား....မခ်က္တက္ရင္ေတာ့ မစားနဲ႔တဲ့...
ေအး...ခ်က္တက္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ငါ့အတြက္လည္း ခ်က္ေပးဦးတဲ့...
ငါက မင္းတို႔ခ်က္ေကၽြးမွာ စားရမွာတဲ့....
အဲဒီလို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ....

ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားတာ ေသာၾကာ...
စေနေန႔က်ေတာ့ လူငယ္ေတြ သူ႔အိမ္မွာ လာအိပ္ၾကတယ္...
ဒီလိုပဲ မေလးမွာ အလုပ္လာလုပ္တဲ့လူငယ္ေလးေတြ...
ရွိတာေတြ ေမႊေႏွာက္ရွာစားၾက....
မနက္က်ေတာ့ သူ႔ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေတာင္ေပၚလိုက္ပို႔ခိုင္းတယ္....
ေအးေပါ့...လိုက္သြားတယ္...
မေလးမွာေတာ့ နံမည္ႀကီးပဲ....အေပၚမွာ ကစားကြင္းအစံုရွိတယ္....
ကားနဲ႔ေတာင္ေျခကုိသြား...ေတာင္ေျခကေန sky train နဲ႔ ေတာင္ေပၚတက္ရတယ္...
နဲနဲေနာေနာ အျမင့္မွမဟုတ္တာ...ေတာင္ထိပ္နားေရာက္ေတာ့ ျမဴေတြကုိ ပိတ္လို႕....












အျပင္မွာေတာ့ အရမ္းေအးတာပဲ... ေလေတြကလည္း ဟူးဟူးတုိက္လို႔...
အျပင္မွာ သိပ္မေနႏုိင္ဘူး.... ဓါတ္ပံုေလး အေျပးအလႊား႐ုိက္ၿပီး အထဲျပန္၀င္ေနရတယ္...
ကစားနည္းေတြကေတာ့ အစံုပဲ...
႐ုိလာကုိစတာ...ဆုိတာေတြ....
ဟုိးအျမင့္ႀကီးကေနမွာ ၀ုန္းဆုိ ဆြဲခ်ပီး... အေပၚပ်ံေခၚသြားတဲ့ ဟာေတြေရာ...
စပုိက္ဒါမန္း...လို႔ ေလထဲမွာ ခၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံု ျပန္တဲ့ဟာေတြေရာ...
အားပါး...အမ်ားႀကီးပဲ....
ေဆာ့ခ်င္လိုက္တာ..... ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ပုိက္ဆံက မလဲရေသးဘူးျဖစ္ေနတာ...
ငါးဆယ္ေလာက္ပဲပါသြားတာ... ကိုယ့္ကို လိုက္ပို႔တဲ့ေကာင္ေလးေတြနဲ႔ကလည္း သိပ္မရင္းႏွီးေသးေတာ့ အပူမကပ္ရဲနဲ႔ ဘာမွကုိ မေဆာ့ျဖစ္လိုက္ပါဘူး....
အျပန္လက္မွတ္ကလည္း ေလးနာရီမွာဆိုေတာ့ ဒီလုိပဲ ေလွ်ာက္ၾကည့္ရတာေပါ့....

ဒီလိုနဲ႔ပဲ...အျပန္မွာက်ေတာ့....နံမည္ေက်ာ္ twin tower ကို သြားၾကည့္တယ္...
အဲဒီမွာေတာ့ KLCC ေခၚတာေပါ့....
အဲဒီမွာ ဓါတ္ပံု႐ုိက္ပီးေတာ့ အျပန္မွာက်ေတာ့ လိုင္းကားစီးပီးျပန္တယ္...
လိုင္းကားကလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံလိုပါပဲ....
စပယ္ယာက ပိုက္ဆံလာေကာက္ပီး လက္မွတ္ေလးေပးတယ္..
လက္မွတ္စစ္က ေနာက္ကေန လက္မွတ္လိုက္စစ္တယ္...
ကားကလည္း ၾကာသလားမေမးနဲ႔....
မေလးမွာက ကားေတြ တအားေပါတာ...
ကၽြန္ေတာ္သြားေနတဲ့အိမ္ကဦးေလးဆုိ တြင္ခံုမွာလုပ္တာေနာ္...ကား၀ယ္စီးႏုိင္တယ္...
အဲဒီေတာ့ ကားေတြကမ်ားပီး လမ္းေတြက က်ပ္ေနတယ္....
ဆုိင္ကယ္ေတြေရာ ... လူေတြေရာ ...
လမ္းကူးေတာ့လည္း ကူးခ်င္တဲ့ေနရာက ကူးၾကတာပဲ....
ဒီလုိနဲ႔ပဲ ... အိမ္ျပန္ေရာက္လာေရာ ဆုိပါေတာ့....

ဒီလိုနဲ႔ပဲ...တေန႔တေန႔ စားလိုက္...အိပ္လိုက္.....
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီမွာလည္း အစ္ကုိတစ္ေယာက္က ခဏလာေနတယ္...
အလုပ္တစ္ခုကေန ထြက္ပီး ေနာက္တစ္ခုကို အရွာမွာ ခဏလာနားေနတယ္...
သူက ခ်က္တတ္ျပဳတ္တတ္တယ္... ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ၾကက္သြန္လီွး ဘာလွီးေပါ့...
အတူတူပဲ.. ေအာက္ဆင္း ၀ယ္က်.... ခ်က္စားၾကေပါ့...
တီဗြီလိုင္းေလးကလည္း ရွိေနေတာ့ ဟန္က်တာေပါ့...
သူတို႔ဆီက တီဗြီလိုင္းက ေတာ္ေတာ္စံုတာဗ်...
အားကစားဆုိ.... ESPN, StarSport, EURO sport, Golf Channel ေလးငါးလိုင္းေလာက္ တန္းစီ...
သတင္းဆုိလည္း... BBC, CNN, Aljazeera တန္းစီလို႔
Discovery, National Gerographic, Animal Planet လိုင္းေလးက တန္းစီလို႔
ေတာ္ေတာ္စံုတာဗ်...
ဒီကေကာင္ကလည္း ဒါမ်ဳိးသိပ္ႀကိဳက္ဆုိေတာ့ ဟန္ကုိ က်လို႔...
ညဆုိရင္ ၁နာရီ၂နာရီေလာက္ထိ ၾကည့္...
မနက္ဆုိ ၁၀နာရီေလာက္မွ ထၿပီး... ထမင္းခ်က္....ထမင္းစား...
ေန႔ခင္း က်ေတာ့လည္း ျပန္အိပ္လိုက္နဲ႕.... ဟုတ္ေနတာပဲ
အျပင္လည္း သိပ္မထြက္ရဲဘူးဗ်... နံမည္ႀကီးဆုိေတာ့ေလ...
ေအာက္နားမွာ အင္တာနက္ဆုိင္ရွိတာေတာင္ တစ္ရက္ပဲ သြားျဖစ္တယ္....


အဲဒီမွာေနရင္းနဲ႔ ပက္စပို႔သက္တမ္းေလးတုိးလို႔ရမလားလို႔ .... သံ႐ုံးသြားၾကည့္တယ္...
အဲ....ေျပာရဦးမယ္...
ကၽြန္ေတာ့္က ေသာၾကာေနေရာက္ပီး စေနေန႔က်ေတာ့ သံ႐ုံးမွာ ဆႏ
ျပၾကတယ္တဲ့...

တုိင္းရင္းသားေပါင္းစံုပဲ ဆုိပဲ...

ခ်င္းေတြက အမ်ားဆံုးပဲတဲ့...လူက သံုးေလးေထာင္ေလာက္ရွိတယ္တဲ့....

သံ႐ံုးသြားမယ္ဆုိေတာ့ ... အိမ္က အစ္ကို ႀကီးက ... မင္းသြားခ်င္လဲ သြားၾကည့္ေပါ့ကြာတဲ့...

ရမယ္ေတာ့ မထင္ဘူးတဲ့.... ဒါနဲ႔ပဲ သံ႐ုံးသြားေရာဆုိပါေတာ့...

ဟုိေရာက္ေတာ့ ေဖါင္ေလးယူတယ္... ျဖည့္မယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီမွာက အဂၤလိပ္လိုနဲ႔ ဗမာလိုႏွစ္မ်ဳိးေရးထားတာေကာ.... ေမးၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ဘာေျပာလဲသိလား...

မင္းက ျမန္မာလူမ်ဳိးမဟုတ္လား...ျမန္မာလိုျဖည့္ေပါ့တဲ့....

နဲနဲေတာ့ ဖုသြားတယ္..... အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေဘးနားက ေကာင္တာက အသံထြက္လာတယ္...

တ႐ုတ္မတစ္ေယာက္က ေကာင္တာတစ္ခုမွာ ေငြသြင္းပီးတဲ့ စလစ္ကေလး သြားျပတာ...

ေကာင္တာက ေအာ္ထုတ္တယ္... ဒါေတြ ဘာလုပ္ရေအာင္လဲတဲ့...

သူ႔ေကာင္တာမဟုတ္ဘူးဆုိရင္လည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့... ဒီေကာင္တာမဟုတ္ဘူး.... ဟုိဘက္ေကာင္တာ သြားပါဆုိပီးတဲ့ကိစကုိ.... အဲဒီမွာက သက္တမ္းတုိးခ်င္ရင္ သံ႐ုံးသြား ေဖါင္ျဖည့္ပီး...အခြန္ေဆာင္ဖို႔လိုရင္ ဘဏ္ကုိ ေျပး... အခြန္ေဆာင္... စလစ္ကို ျပန္လာျပ....

ဒါနဲ႔ေဖါင္ျဖည့္ပီးတင္လုိက္ေတာ့... အလည္ဆုိရင္ မတုိးေပးဘူးတဲ့... အလုပ္နဲ႔ေက်ာင္းသမားပဲ တုိးေပးတယ္တဲ့... အျပင္ျပန္ထြက္လာပီးေတာ့ သံ႐ုံးေရွ႕မွာ ဓါတ္ပံုေလးဘာေလး႐ုိက္ေနတုန္း...

ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္က ေရာက္လာပီး... အဲဒီအစ္ကုိႀကီးကို အင္တာဗ်ဴးတယ္....

အခြန္ကိစေတြေပါ့.... သေဘာက်ရဲ႕လားေပါ့....ဘာညာေပါ့... အဲဒီအစ္ကုိႀကီးကလည္း ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္...

ဒီလုိနဲ႔ပဲ ငါးရက္ေလာက္ေနပီးေတာ့ ျပန္မယ္ဆုိပီး ရထားလက္မွတ္သြား၀ယ္တယ္...

ကားနဲ႔က ၅နာရီေလာက္ပဲ ၾကာတဲ့ခရီးကို ....

ရထားနဲ႔ဆုိ ၁၀နာရီေလာက္ၾကားတယ္....

ဒါေပမယ့္ ကားက နဲနဲအဆင့္မ်ားတယ္... ရထားကတန္းေရာက္တယ္ေလ...

ရထားခက စင္ကာပူနဲ႔ အတူတူပဲ.... ၃၀...ဒါေပမယ့္ တန္ဖုိးက ႏွစ္ဆကြာတယ္...

ေငြလဲႏႈန္းက ၂.၃၃ ရွိတယ္.... ည ၉နာရီရထားလက္မွတ္ ၀ယ္လိုက္တယ္....

ညက်ေတာ့ အိမ္က အတီးက လိုက္ပိ႔ုတယ္...

ရထားကလည္း အဲယားကြန္းအျပည့္ပဲ.... အစကေတာ့ နဲနဲပူေသးတာ....

ေဘးနားမွာ ဘယ္လိုမေလးေကာင္ေတြလာပီး ငါဘယ္လိုမ်ား ဆက္ဆံရမလဲေပါ့...

ဒါေပမယ့္...ေဘးနားမွာ က်တဲ့တစ္ေယာက္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ အျခားတြဲမွာ သြားထုိင္တယ္...

ၾကားရက္မို႔လို႔ထင္တယ္ လူသိပ္မမ်ားဘူး..... ႏွစ္ခံုကို တေယာက္ပဲ ထုိင္လာရတယ္...

အျပန္မွာလဲ...Immagration ျဖစ္ေတာ့ officer နဲ႔ေတြ႕ရျပန္ေရာ....

ဒါေပမယ့္ ေအးေဆးပါပဲ.... ရထားမွာ white card ျဖည့္ရတယ္ဗ်....

အဲဒီမွာ stay date ဘယ္လို႔ျဖည့္ရမွန္းမသိတာနဲ႔ 30 days ေရးလိုက္မိတယ္...

အသြားမွာ ေလယာဥ္လက္မွတ္ကို ျဖတ္သြားရတာကုိး.... ေလယာဥ္လက္မွတ္က ေမ ၃၀ ဆုိပီးျဖည့္ထားတာ.... stay ကိုလည္း ေမ ၃၀ အထိပဲေပးမယ္....

မေလးက ည ၉း၀၀နာရီ ထြက္လာတဲ့ ရထားက စင္ကာပူကုိ မနက္ ၈း၃၀ ေရာက္ရမွာ ၉း၃၀ ေလာက္မွာေရာက္တယ္....

ဒီဘက္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဘူတာက ထြက္.... လိုင္းကားရွာစီးပီး... အိမ္ျပန္လာတယ္ ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ....

No comments:

"Step Up 2 The Streets" ဒီကားေလးလည္း ၾကည့္ေကာင္းမွာ...

ဟုိးဟုိး....ဗြီဒီယုိေလးေတြ တင္းလို႔ရပီ....ဒီကားေတြ ၾကည့္ခ်င္ေနတာ..