ဒုတိယည...

ဒီေန႔က ဆန္းေဒဆိုေတာ့ ဘုရားေက်ာင္းသြားမလားလို႔....
အိမ္က လူႀကီးေတြက အလုပ္တက္ရတယ္...
ကေလးေတြက ဗမာေက်ာင္းသြားမယ္တဲ့...
ကုိယ္က ကရင္ေက်ာင္းသြားခ်င္တာ...သြားမွမသြားတတ္တာ...
အစ္မကလည္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ခ်ိန္းထားတယ္တဲ့...
ဒါနဲ႔ တူမကို ေခၚျပီးလိုက္သြားပါေလေရာ...
အဲ...အဲမွာစေတြ႔ပီ...ကဒ္ေတြ...ကဒ္ေတြ...
ကားစီးလည္း...ကဒ္...ကပ္
ဘူတာကုိ ၀င္ေတာ့လည္း...ကဒ္...ကပ္...
ရထားစီးေတာ့လည္း...ကဒ္...ကပ္
မိုက္ေတာ့မိုက္တယ္ဗ်...
ဒါေပမယ့္ဗ်ာ...ရန္ကုန္က စပယ္ယာေတြကုိ လြမ္းတယ္...
ဟုိေရာက္ေတာ့ သူ႔ေဘာ္ဒါေတြက တစ္အုပ္ႀကီးရယ္...
အတူတူလိုက္ပီးအလုပ္ရွာဖုိ႔ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ရွာ...
လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရတာဗ်ာ...ေျခေတာင္တုိိေရာ...
သူတို႔မွာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔...တုိင္တုိင္ပင္ပင္...
ကိုယ့္မွာေတာ့ ေငါင္ေတာင္ေတာင္...
အဲ..သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းခ်ိန္းေတာ့ လာမည္ဆိုပီး...မလာဘူး...
ဘုရားေက်ာင္းကို ေနာက္က်ေတာ့ မ၀င္လိုက္ရဘူး...
အလုပ္လိုခ်င္ကို ဘုရားကုိ အားကုိးပါမယ္ဆုိမွ.....
အဲ...အဲဒီမွ သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းေခၚလာတယ္...
ရုပ္ရွင္ၾကည့္မယ္...မုန္႔စားမယ္တဲ့....
ဒါနဲ႔ကေလးတစ္အုပ္နဲ႔ ျပန္လာတယ္...
ဒီကေလးေတြကလည္း ေမ်ာက္ရႈံးေရာ...
ေခ်ာ္ေလးေတြကလည္း အပ်ံစားေတြပဲ...
ခဏေနေတာ့ ကေလးေတြအေဖဖုန္းဆက္တယ္...
ရုပ္ရွင္က ကေလးေတြ ၾကည့္လို႔မရဘူးတဲ့...
ဒါနဲ႔ကေလးေတြကုိ အိမ္ျပန္လႊတ္ရတယ္...
သူတို႔ေတြကေတာ့ မလိုက္ရလို႔ စိတ္ဆုိးခ်င္ခ်င္...
ရုပ္ရွင္ရုံေရာက္ေတာ့ အဲဒီကားက မနက္ ၁၁ နာရီမွ ျပတာတဲ့...ေကာင္းေရာ..
ဒါနဲ႔ ဒီေကာင္က မုန္႔ေကၽြးမယ္ေပါ့...
ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာတဲ့ ... စင္ကာပူပုိက္ဆံမပါဘူးတဲ့...
အစိမ္းကလည္း လဲလို႔မရဘူးတဲ့...
ဒါနဲ႔ပဲ ပါသမွ်ေတြ အကုန္ယူသြားပါေလေရာ...
အဲ...စားပီးေတာ့ ကားစီးျပန္ေတာ့...
ကားမွားစီး...မွတ္တိုင္မွားဆင္း...လမ္းေလွ်ာက္....ေကာင္းေရာ..
ဒီေကာင္ကလည္း ေကာင္းေနတာကုိး....
အိမ္ေရာက္ေတာ့ အတူလာတဲ့အစ္ကုိက...ဟမ္းဖုန္းနဲ႔ေတာင္ ျဖစ္ေနပီ...
ေကာင္းစားေနတာ...မနက္ျဖန္ေတာင္ အင္တာဗ်ဴး၀င္မယ္ဆုိပဲ...
စိတ္ဓါတ္ေတြ လွမ္းလွမ္းေကာက္ေနရတယ္....
အစ္မအတြက္ လက္မွတ္ေတြ ဆကင္ဖတ္ေတာ့...
အားပါးပါး....၁၂ ခုေတာင္မွ....
လွမ္းေကာက္ရျပန္ပီ...စိတ္ဓါတ္ေတြ...
ဒါနဲ႔ပဲ...လီဗာပူးပြဲေစာင့္ၾကည့္....
ထံုးစံအတုိင္း...သေရက်....
ေကာင္းေရာ...ေကာင္းေရာ...
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...ႏွစ္ရက္ကုန္သြားျပန္ပီ....